"نقش انجمن‌های صنفی و اقتصادی در ترویج مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها:

به گزارش مملکت ما، در این میان، انجمن‌های صنفی و اقتصادی و اتاق‌های بازرگانی نقش بسیار مهمی در ترویج و گسترش فرهنگ مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها ایفا می‌کنند. این نهادها با فراهم کردن بستری مناسب برای تبادل نظر و تجارب، ارائه آموزش‌ها و مشاوره‌های تخصصی، و همچنین حمایت از پروژه‌ها و ابتکارات مسئولانه، می‌توانند تاثیر بسزایی در ارتقای سطح آگاهی و تعهد شرکت‌ها نسبت به مسئولیت‌های اجتماعی خود داشته باشند.

انجمن مدیریت کیفیت ایران، به عنوان یکی از پیشروان در عرصه مدیریت کیفیت و بهره‌وری، در تاریخ 26 خرداد 1403 با افتخار میزبان میزگرد تخصصی «نقش انجمن‌های صنفی و اقتصادی و اتاق‌های بازرگانی در ترویج مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها» بود. این رویداد با هدف بررسی و تحلیل نقش‌های مختلف این نهادها در پیشبرد اهداف مسئولیت اجتماعی و تبادل تجربیات موفق در این زمینه برگزار شده است.

در این میزگرد، صاحب‌نظران و کارشناسان از انجمن‌های مختلف صنفی و اقتصادی و اتاق‌های بازرگانی و رسانه گرد هم آمده‌اند تا با ارائه دیدگاه‌ها و تجربیات خود، راهکارهای موثر برای ترویج و تقویت مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها را مورد بحث و بررسی قرار دهند. امیدواریم که این گزارش بتواند به عنوان منبعی مفید و الهام‌بخش برای شرکت‌ها و نهادهای مختلف در مسیر تحقق اهداف مسئولیت اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد و زمینه‌ساز حرکت‌های موثرتر در این راستا باشد.

در این میزگرد سعی شده مباحث ذیل مورد بحث و گفت و گو قرار گیرد:

1. میزان موفقیت مسئولیت اجتماعی شرکتی درایران چقدر بوده است؟ مسئولین اجتماعی شرکتی وپایداری چه نقشی در توسعه پایدار اقتصادی داشته اند؟آیا مسئولیت اجتماعی بر اقتصاد تاثیردارد؟ آیا مسئولیت اجتماعی یک کالای لوکس است؟
2.  نقش اتاق بازرگانی، اصناف ،انجمن ها واتحادیه ها در ترویج مسئولیت اجتماعی چیست؟ایا نمره قبولی را میگیرند؟
3. راه حل ها و پیشنهادات بهبود برای اتحادیه ها، انجمن ها ،اصناف و …چیست؟

"مسئولیت اجتماعی شرکتی: از وظیفه تا فرصتی برای توسعه پایدار و ارتقای اقتصادی"

مهندس تایماز سید مصطفایی دبیر کارگروه روابط عمومی انجمن مدیریت کیفیت ایران ؛ مسئولیت اجتماعی شرکتی مسیری برای کسب‌وکارهاست که از طریق توسعه اقتصادی، حاکمیت مطلوب و پاسخگویی به سهامداران و ذی‌نفعان و بهبود زیست‌محیطی در جامعه، به طور مستمر به خلق ارزش مشترک می‌پردازد. به بیان دیگر، پایداری و مسئولیت اجتماعی شرکتی رویکردی یکپارچه و نظام‌مند است که کسب‌وکارها آن را انتخاب یا اتخاذ می‌کنند تا به جای نابودی سرمایه‌های اقتصادی، اجتماعی، انسانی و زیست‌محیطی، آن‌ها را افزایش دهند و انرژی مثبتی در این چرخه ایجاد کنند.

امروزه با توجه به جهانی شدن ارتباطات، رویکرد فعالان اقتصادی مورد انتقاد بیشتری قرار می‌گیرد. منتقدانی همچون رسانه‌ها، انجمن‌های زیست‌محیطی و اجتماعی معتقدند که فعالیت‌های اقتصادی تأثیرات منفی بر جامعه و اقتصاد دارند. باید بررسی کرد که آیا نتیجه مسئولیت اجتماعی می‌تواند این موضوع را تسهیل کرده و به گفتمانی مثبت تبدیل کند یا خیر.

فعالان اقتصادی نمی‌توانند از ادبیات مسئولیت اجتماعی تنها برای حفظ ثروت خود، اعم از ماشین‌آلات و منابع انسانی، استفاده کنند. نتیجه عدم توجه به این امر معمولاً به اعتراضات محلی، حمله به کارخانه‌ها، بستن جاده‌ها و اعتصاب کارگران منجر می‌شود. از سوی دیگر، با استفاده از مسئولیت اجتماعی شرکتی، می‌توانیم مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی را به گفتمان عمومی بگذاریم و اجازه ندهیم مسائلی که در گذشته نشانه سکون داشته‌اند، به حالت سیاسی تبدیل شوند.

با ایجاد گفتمان از طریق مسئولیت اجتماعی و پایداری، منابع را برای نسل‌های آینده مدیریت می‌کنیم. بی‌شک، مسئولیت اجتماعی شرکتی اثر مستقیم بر توسعه اقتصادی دارد. اما آیا مدیران، مالکان کسب‌وکارها و سهامداران از مسئولیت اجتماعی شرکتی غافل هستند یا نگاهی لوکس به آن دارند؟ هنوز هم مسئولیت اجتماعی در نظر بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی به عنوان امری خیرخواهانه و شبیه به کاشت درختان تلقی می‌شود. ما به دنبال تغییر این تعریف و رویکرد هستیم.

از سوی دیگر، شرکت‌های اقتصادی تلاش می‌کنند برای حفظ اعتماد و مسئولیت‌پذیری، دیدگاه‌های بازیگران دیگر مانند انجمن‌ها را نیز در نظر داشته باشند. این امر معمولاً به شکل باج‌دهی تبدیل شده است. بنگاه‌ها در اصل به صورت مسئولانه عمل نمی‌کنند بلکه به نوعی باج می‌دهند تا انتقادات را کاهش دهند.

برای پیشبرد واقعی مسئولیت اجتماعی شرکتی، نیاز است که این رویکرد به عنوان یک استراتژی بلندمدت و اساسی در تمامی فعالیت‌های کسب‌وکارها نهادینه شود.

• مسئولیت اجتماعی شرکتی در ایران: از تحولات کنونی تا چالش‌ها و فرصت‌های آینده"

امیر حیدری دبیر انجمن مدیریت کیفیت ایران؛ موفقیت مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) در ایران به طور کلی در حال افزایش است، اما همچنان نیاز به تلاش‌های بیشتر و بهبود دارد. در سال‌های اخیر، برخی از شرکت‌ها و سازمان‌ها به اهمیت مسئولیت اجتماعی پی برده‌اند و اقدامات مثبتی را در این زمینه انجام داده‌اند، اما بسیاری از شرکت‌ها هنوز در مراحل اولیه پیاده‌سازی این مفهوم هستند.

مسئولیت اجتماعی شرکتی و پایداری نقش مهمی در توسعه پایدار اقتصادی ایفا می‌کنند. با اجرای برنامه‌های مسئولیت اجتماعی، شرکت‌ها می‌توانند به کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی، بهبود شرایط کاری و ارتقاء سطح زندگی کارکنان و جامعه محلی کمک کنند. این اقدامات نه تنها به بهبود تصویر شرکت در جامعه کمک می‌کند، بلکه می‌تواند منجر به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عملیاتی شود.

مسئولیت اجتماعی شرکتی می‌تواند تأثیرات مثبتی بر اقتصاد داشته باشد. این مفهوم با ایجاد اعتماد و ارتباطات مثبت بین شرکت‌ها و جامعه، زمینه‌ساز همکاری‌های اقتصادی و اجتماعی گسترده‌تری می‌شود. همچنین، با توجه به افزایش آگاهی عمومی از مسائل زیست‌محیطی و اجتماعی، شرکت‌هایی که به مسئولیت اجتماعی توجه می‌کنند، می‌توانند بازارهای جدیدی را جذب کنند و مزیت رقابتی کسب نمایند.

مسئولیت اجتماعی نباید به عنوان یک کالای لوکس در نظر گرفته شود. اگرچه ممکن است در ابتدا هزینه‌هایی را به همراه داشته باشد، اما در بلندمدت می‌تواند سودآوری و پایداری شرکت را افزایش دهد. این مفهوم باید به عنوان یک سرمایه‌گذاری استراتژیک در نظر گرفته شود که منجر به بهبود عملکرد اقتصادی و اجتماعی می‌شود.

نقش اتاق‌های بازرگانی، اصناف، انجمن‌ها و اتحادیه‌ها نقش بسیار مهمی در ترویج مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها دارند. این نهادها می‌توانند با ارائه آموزش‌ها و دوره‌های تخصصی، مشاوره‌های فنی و حقوقی و ایجاد شبکه‌های همکاری، شرکت‌ها را به سوی پیاده‌سازی برنامه‌های مسئولیت اجتماعی هدایت کنند. همچنین، با تدوین و ترویج استانداردها و راهنماهای مرتبط با مسئولیت اجتماعی، می‌توانند به افزایش سطح آگاهی و تعهد شرکت‌ها کمک کنند.

اگرچه تلاش‌هایی از سوی این نهادها برای ترویج مسئولیت اجتماعی صورت گرفته است، اما هنوز جای پیشرفت و بهبود وجود دارد. برای رسیدن به نمره قبولی، نیاز به برنامه‌ریزی و اقدامات هماهنگ‌تر و جامع‌تری است. این نهادها باید بیشتر به نقش راهبری خود در این زمینه توجه کنند و با ایجاد هماهنگی بین شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف، به ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی بپردازند.

• مسئولیت اجتماعی در جوامع سرمایه‌داری: از ابزار تولید تا توسعه پایدار"

دکترمحمد حیدری دبیر انجمن مدیران رسانه ؛ طبق آنچه در تاریخ و مباحث اقتصاد کلاسیک وجود داشته است، در جوامع سرمایه‌داری کارگر به عنوان بخشی از ادوات تولید شناخته می‌شود. در گذشته، قبل از پیدایش تئوری‌های جدید مدیریت، نخستین کسی که سهمی در سود برای کارگر در نظر گرفت، مارکس بود. اما امروزه جوامع سرمایه‌داری در حوزه مسئولیت اجتماعی از همه کشورها جلوتر هستند. آیا آنها به این نتیجه رسیده‌اند که شاخصه‌های توسعه پایدار از درون مسئولیت اجتماعی می‌گذرد؟

سه عامل باعث گسترش مسئولیت اجتماعی و توسعه پایدار می‌شود: نخست، مشوق‌هایی که اقتصاد، دولت‌ها و حاکمیت‌ها برای این حوزه در نظر می‌گیرند که همواره به توسعه آن کمک می‌کند. دوم، سابقه که بسیار حائز اهمیت است؛ در کشور ما از سال ۱۳۸۵ شروع به کار کرده‌ایم. سومین عامل، رویکرد است؛ اینکه با چه رویکردی قرار است پیش برویم بسیار مهم است.

آیا رویکردی که در کشورهای دیگر انجام می‌شود در ایران قابلیت بسط دارد؟ قطعاً شکل بومی اقتصاد در ایران و مفاهیم تعاریف انسانی با کشورهای دیگر متفاوت است. برای مثال، در حال حاضر کشور چین دارای اقتصادی پیشرفته است، اما آیا در چین ابعاد مسئولیت اجتماعی دیده می‌شود و یا تفاوت آن با کشور آلمان مقایسه شده است؟ وضعیت اقتصادی هر کشوری که درگیر مباحث اقتصادی باشد و حاکمیت اقتصادی آن مشکل داشته باشد، و دولتی یا نیمه‌دولتی یا خصولتی باشد، اصولاً مدیران آن عمق حضور استراتژیک کمی بر سازمان‌ها و نهادها دارند که باعث می‌شود جلوی حرکت توسعه‌ای در حوزه مسئولیت اجتماعی گرفته شود.

مسئولیت اجتماعی به سه دسته کلی تقسیم می‌شود: مخاطبان و مردم، کارکنان و مباحث مرتبط با محیط زیست و توسعه پایدار. مدیریت کیفیت بخشی مهم از این سه دسته است که به مسئولیت شرکت‌ها در برابر مخاطبان‌شان مربوط می‌شود.

بنابراین، پیشانی مسئولیت اجتماعی در شرکت‌ها بحث کیفیت و پارامترهای قابل ارزیابی آن است. اگر در نظر بگیریم که مسئولیت اجتماعی سه پیکان داشته باشد، بخشی از آن روابط مدیر بنگاه اقتصادی با کارگران و کارمندان است. بسیاری از تعاریف مسئولیت اجتماعی در کشورهای مختلف در این حوزه متبلور می‌شود. بخش دوم، بحث محیط زیستی کار است که قابل رصد و تعریف است. بسیاری از شرکت‌های بزرگ بخشی از درآمد خود را صرف جلوگیری از آلودگی هوا، رودخانه‌ها و ... می‌کنند.

هر تولید یا خدمتی که شرکت انجام می‌دهد برای گروهی از مخاطبان است. اگر شرکت به مخاطبان خود بدون در نظر گرفتن پارامترهای کیفیت، محصولی ارائه کند و خدمات پس از فروش نداشته باشد، مسئولیت اجتماعی خود را انجام نداده است.

• گذار از مسئولیت اجتماعی به پایداری شرکتی: تکامل و چالش‌ها در دوره‌های مختلف"

دکترمحمد شورکی عضو هیات علمی دانشگاه تهران؛ مسئولیت اجتماعی از سال ۱۹۶۰ و پایداری شرکتی از سال ۱۹۸۵ مورد بحث قرار گرفته‌اند. بحث دایره‌های مرتبط با حوزه پایداری نیز از سال ۲۰۰۰ مطرح شده است. شرکت‌ها و سازمان‌ها در حوزه مسئولیت اجتماعی به دنبال سودآوری هستند و بر اساس آن، قسمتی از سود خود را در اختیار محیط زیست یا جامعه قرار می‌دهند. در پایداری، تأکید بر این است که چگونه می‌توان به خلق ارزش و سودآوری با رعایت مسئولیت اجتماعی رسید.

بر اساس دستورالعمل جدید حاکمیت شرکتی، شرکت‌های بورسی موظف به ارائه شفاف گزارش پایداری هستند. این امر در توسعه اقتصادی کشورها و حرکت از مسئولیت اجتماعی به سمت پایداری که نسل بعدی از مسئولیت اجتماعی است، تأثیرگذار است.

• به سوی تعریف و شناسایی مسئولیت اجتماعی در شرکت‌ها: چالش‌ها و راهکارهای استراتژیک"

سیدرضاجمشیدی مدیر مسئول رسانه مسئولیت اجتماعی ؛ متاسفانه با تعریف واحدی از مسئولیت اجتماعی مواجه نیستیم. هر تشکل تعریف جداگانه‌ای دارد و نمی‌توان به نقطه تمرکز رسید. یکی از چالش‌های امروز این است که شرکت‌ها هنوز فکر می‌کنند مسئولیت اجتماعی کاری خیرخواهانه و عام‌المنفعه است؛ باید به مسئولیت اجتماعی نگاه استراتژیک داشته باشیم. ساختار شرکت و اهداف و ماموریت‌های آن را شناسایی کرده و در همان راستا حرکت کنیم. مسئولیت اجتماعی مانند بدن انسان است. اگر عضوی از بدن وجود نداشته باشد در اجرای عمل آن خلل ایجاد می‌شود. مسئولیت اجتماعی در بنگاه‌ها نیز باید در تک تک بخش‌های سازمان نهادینه شود تا ارتباطی یکپارچه و اثربخش برقرار شود. یکی از چالش‌ها، تطابق مسئولیت اجتماعی و معرفی شاخصه‌های آن است. امروزه افراد و بنگاه‌ها شاخصه‌های مسئولیت اجتماعی را نمی‌شناسند و تعریف واحدی از آن ندارند. اگر بتوانیم مولفه‌ها و شاخصه‌های مسئولیت اجتماعی را شناسایی کنیم و بشناسیم، می‌توانیم مسئولیت اجتماعی را در بنگاه مستقر کنیم.

"بررسی عملکرد و واقعیت مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در اتاق تهران: از رفتار تا برندسازی"

مریم زارع نماینده امور تشکل ها و مسئولیت اجتماعی اتاق بازرگانی تهران اینکه آیا مسئولیت اجتماعی در شیوه رفتاری و فرهنگ شرکت‌ها جاری است یا خیر، باید بررسی شود. کارکنان بسیاری از شرکت‌هایی که در حال انجام پروژه‌های مسئولیت اجتماعی هستند، ناراضی هستند. مصرف انرژی و منابع که نشان دهنده پایبندی شرکت‌ها به اصول مسئولیت اجتماعی است، به درستی انجام نمی‌شود. اما همین شرکت‌ها به طور نمایشی پروژه‌ها را به جهت گرفتن جایزه مسئولیت اجتماعی یا کمک به برندسازی خود انجام می‌دهند. در حال حاضر، مسئولیت اجتماعی نقش پررنگی در برندسازی شرکت‌ها دارد.

در گام اول، باید رصد داخلی شرکت انجام شود تا سطح بلوغ شرکت سنجیده شود. بنگاه‌ها باید وظایف خود را شناسایی کرده و بدانند که در روبرویی با ذی‌نفع‌های داخلی، اعضا و کارکنان خود باید چه رویکردی داشته باشند. درگام بعدی، باید بدانند که با ذی‌نفعان بیرونی، اعم از جامعه، تشکل‌های عضو و فعالان اقتصادی که با شرکت مراوده دارند، باید چه رفتاری داشته باشند.

فاطمه بهادری خبرنگار دنیای اقتصاد شرکت‌های نفتی به دلیل ایجاد آلودگی بسیار خود در مناطق جنوبی و خلیجی، که دولت مرکزی به صورت بودجه‌های مسئولیت اجتماعی در اختیار دارد، هر ساله بودجه‌ای را به عنوان مسئولیت اجتماعی در مجامع عمومی تصویب می‌کنند. این اعتبارات عموماً بدون داشتن پیش‌زمینه و تخصص مربوطه اعمال می‌شود.

سعیده نبی زاده خبرنگار دنیای اقتصاد مسئله مسئولیت اجتماعی از ریشه مشکل دارد. هیچکس معنای صحیح مسئولیت اجتماعی را به درستی نمی‌داند و سرمایه‌گذاری مؤثری در این حوزه انجام نمی‌شود، بلکه بنگاه‌ها به آن به عنوان یک فعالیت خیرخواهانه نگاه می‌کنند. باید بررسی کرد که نقش حاکمیت در این موضوع چقدر است و چه فعالیت‌هایی می‌توان در رسانه‌ها انجام داد.

"چالش‌ها و موانع مسئولیت اجتماعی در ایران: نگاهی به عوامل تاریخی و فرهنگی"

دکتر پژمان شریفی نماینده انجمن ترویج کسب و کار های خانوادگی بخشی از عوامل عدم موفقیت مسئولیت اجتماعی در ایران به عوامل تاریخی مشترک در حوزه‌های مختلف برمی‌گردد. به عنوان مثال، ما به موضوع سازمان‌های مردم‌نهاد به طور دیرینه و سنتی توجهی نداشته‌ایم. بخشی از مسئولیت اجتماعی شرکتی تقریباً با ورود انجمن‌ها به ایران شکل گرفته و بخش دیگر آن برمی‌گردد به عدم ارتباط با ساختارهای دولتی و تمرکز بر فردگرایی.

یکی از مشکلات بزرگ کشور، عدم درک درست مفهوم مسئولیت اجتماعی توسط رسانه‌هاست. همچنین، عدم شفافیت به دلیل ماهیت تاریخی افراد و ساختارهایی مانند مجلس، ریاست جمهوری در جلوگیری از پیشرفت مسئولیت اجتماعی تاثیرگذار بوده است. امروزه، یکی از مشکلات در این حوزه، مشاورانی هستند که اطلاعات کافی ندارند اما به بنگاه‌های اقتصادی مشاوره می‌دهند.

حال آنکه هر امری تخصص خود را می‌طلبد، تمایلات به سمتی است که گزارش‌ها سریع از شرکت‌ها دریافت شود. این موضوع نگاه غیرتخصصی به مسئولیت اجتماعی و سپردن آن به روابط عمومی، در حالی که تنها بخشی از ماهیت مسئولیت اجتماعی به روابط عمومی بازمی‌گردد، اشتباه بزرگی است.

آقای دکتر محمد کارگر شورکی بسیاری از مفاهیم اکادمیک مسئولیت اجتماعی در بستر تاریخ ایران وجود دارد و فقط نیاز به همت عالی داریم. مشکل موجود آن است که ما به دنبال پیشگام شدن اقتصاد دولتی در حوزه مسئولیت اجتماعی هستیم که این امر امکان‌پذیر نخواهد بود. انجمن‌ها به عنوان مجموعه‌ای از افراد در تعریف شاخص‌های درون سازمانی به مشکل خواهند خورد، زیرا باعث تعارض منافع می‌شود. بنگاه‌ها گاهی در تدوین شاخص‌های تخصصی به گونه‌ای عمل می‌کنند که شاخص‌ها به معیارهای خودشان نردیک تر باشد تا سازمان نیاز به تغییر بیشتری نداشته باشد و در زمان ارزیابی بالاتر قرار بگیرند.

هر صنف باید برای صنف دیگری شاخص تدوین کند. تشکل‌ها در ترویج مسئولیت اجتماعی بسیار تأثیرگذار هستند، به شرطی که جلوی تعارض منافع آن‌ها گرفته شود. تشکل‌ها می‌توانند استانداردهای درون سازمانی و برون سازمانی را برای ارتباط با مخاطبان تعریف کنند و یا کمیته‌ای تشکیل دهند که فعالیت‌های زیست‌محیطی را بسته به حوزه خود مدون کند.

 آقای سیدرضا جمشیدی هر تشکلی باید تحول را از خودش شروع کند. اگر یک بنگاه تفکر درآمدزایی نداشته باشد، به راه اشتباهی رفته است. باید مسئولیت اجتماعی برای بنگاه سودآور باشد، زیرا بنگاه خیریه نیست. یکی از عملکردهای مسئولیت اجتماعی، رسیدن به سود بیشتر است. باید تمامی لایه‌های بنگاه و ذی‌نفعان شناسایی شوند و بنگاه روابط درستی با آن‌ها برقرار و استانداردها را به خوبی پیاده‌سازی کند. در این فرآیند باید به نیازهای ذی‌نفعان مستقیم و غیرمستقیم توجه شود تا بنگاه به خلق ارزش مشترک برسد که سه ضلع مجموعه، یعنی جامعه، شرکت و حکمرانی از آن سود ببرند. سود باعث پایداری می‌شود. شرکت‌های دولتی چالش اقتصادی کشور هستند که ساختار مسئولیت اجتماعی در آن‌ها کاملاً متفاوت است.

خانم مریم زارع نماینده محترم امور تشکل های اتاق تهران؛ بیشتر افراد به دنبال انداختن تقصیر به دیگران هستند، این امر از جامعه کوچک خانواده تا دانشگاه‌ها و شرکت‌های بزرگ و غیره اتفاق می‌افتد. اولین گام در حوزه مسئولیت اجتماعی شرکتی، آموزش مبانی مسئولیت پذیری اجتماعی با شیوه‌های غیرتکراری و غیررسمی است. رسیدن به ادبیات یکپارچه در این مقوله حائز اهمیت است. باید از کمپین‌ها و فراخوان‌ها برای گردهم‌آوردن افراد و تعریف جایگاه‌های مسئولیت اجتماعی استفاده کرد. گام بعدی ارتباط موثر با ذی‌نفعان است. نمی‌توان دستور عمل کلی برای همه صنایع اعلام کرد.

نیاز است که در برخی صنایع، مسئولیت اجتماعی به طور مجزا تعریف شود. باید بررسی شود که در ابعاد هر شرکت چه اقداماتی می‌توان انجام داد. رسانه‌ها نیز باید با تولید محتوا و انتشار به موقع این اخبار را پوشش دهند و مردم را به سمت مطالبه‌گری هدایت کنند، تا زمانی که مردم مطالبه‌گر نباشند، فعال اقتصادی به مسئولیت اجتماعی احساس نیاز نمی‌کند و آن را به چشم اجباری برای کاهش مالیات خود می‌بیند.

خانم بهادری خبرنگار دنیای اقتصاد ؛اتاق بازرگانی به عنوان نهادی بالا دست باید از خود شروع کند سپس به فرهنگ سازی مردم بپردازد.نمونه هایی از فرهنگسازی که از بالا دست شروع شده اند موفق تر بوده اند. حال حاضر الویت زندگی مردم نیست شرکت ها باید از خود شروع کنند. مسئولیت اجتماعی زمانی به پایداری می رسد که در وسعت ملی پیگیری شود و برنامه ریزی ملی صورت بگیرد. بودجه مسئولیت اجتماعی در شرکت ها وجود دارد اما شرکت ها بنا به سلیقه و تشخیص کارشناسان و روابط عمومی خود ان را در برنامه های غیرمرتبط و بدون تحقیق و توسعه خرج میکند.

سعیده نبی زاده خبرنگار دنیای اقتصاد باید از بخش خصوصی گله مند بود اگر که حاکمیت را جدا از این حوزه بدانیم ، متوجه کم کاری بخش خصوصی میشویم. علاوه بر ان قوانین و محدودیت ها نیزباعث شده تا بخش خصوصی نتواند در مسئولیت اجتماعی موفق باشد

دکتر پژمان شریفی اگر می خواهیم به سمت خصوصی شدن کشور برویم. باید. کسب و کارهای خانوادگی را حمایت کنیم. مفهوم سرمایه داری در ایران متفاوت است ها گزارش دهی باید مورد توجه قرار گیرد.

تایماز سید مصطفایی؛ احترام، شفافیت و صداقت اصول اولیه مسئولیت اجتماعی هستند. نباید به کار تکراری اقدام شود. باید فراخوان‌هایی به اصناف و انجمن‌ها فرستاده شود و گفتمان‌هایی شکل بگیرد، همراهی رسانه‌ها با تعداد و تداوم اخبار نیز ضروری است.

دکتر شورکی افزایش آگاهی، دانش و مهارت‌ها در حوزه‌ی پایداری و مسئولیت اجتماعی و شبکه‌سازی بین صنعت، دانشگاه و اتاق بازرگانی باید در دستور کار قرار گیرد. برگزاری جلسات با کمیته‌های تخصصی و فعالان اقتصادی، تأثیرگذار است. ایجاد بستر برای تبادل تجربیات موفق و رسانه‌ای شدن آن‌ها، به هم افزایی و هم سویی در میان حوزه‌های مختلف کاستی‌ها را کاهش می‌دهد. باید با مشارکت مدیران رسانه‌ای در آمایش سرزمینی مسائل مناطق مختلف محیط‌زیستی، فرهنگی و ... آن‌ها را شناسایی کرده و از ظرفیت آنان بهره برداری کنیم. نشست‌ها و واحدهای دانشگاهی به تنهایی راهگشایی نیستند و آموزش و فرهنگ‌سازی باید از دوران کودکی آغاز شود. پژوهش در حوزه مسئولیت اجتماعی باید به عنوان پروژه‌های مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها مطرح شود.

سیدرضا جمشیدی پاشنه آشیل مسئولیت اجتماعی کشور، انتشار گزارش هاست که یکی از مهم ترین شاخصه های مسئولیت اجتماعی است.شفافیت در حوزه گزارش پایداری حائز اهمیت است.

نتیجه‌گیری از نشست فوق نشان می‌دهد که مسئولیت اجتماعی شرکتی به عنوان یک مفهوم برجسته در حوزه کسب‌وکار و توسعه پایدار، توسط انجمن‌های صنفی و اقتصادی فعالانه حمایت می‌شود. این انجمن‌ها از طریق برگزاری میزگردها، آموزش‌ها و مشاوره‌های تخصصی، به ترویج مسئولیت اجتماعی کمک می‌کنند و شرکت‌ها را در این زمینه هدایت می‌کنند.

در این مسیر، مشاهده می‌شود که مسئولیت اجتماعی شرکتی تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر توسعه پایدار و ارتقای اقتصادی دارد. شرکت‌ها با پذیرش این مسئولیت‌ها، علاوه بر بهبود تصویر عمومی خود، بهبود شرایط کاری، حفظ محیط زیست و افزایش بهره‌وری عملیاتی نیز می‌توانند راهبردی موثر برای توسعه پایدار ایفا کنند.

به طور کلی، نقش انجمن‌های صنفی و اقتصادی در ترویج مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است و با تدوین استانداردها، آموزش‌ها و ایجاد همکاری‌های لازم، می‌توانند به تحقق اهداف مسئولیت اجتماعی و توسعه پایدار بیشتری کمک کنند.

انتهای پیام/